#LAND’S END?

Zal de wereld zoals wij die kennen verdwijnen door klimaatverandering als gevolg van vervuiling of door het stijgen van de zeespiegel? Hoe kunnen bepaalde culturen nog overleven? Wat blijft er over van hun rituelen? Kunnen herinneringen nog slechts sneller vervagen en moeten we daarom blijven herdenken?

Wat verdwenen is komt niet meer terug. Er is sprake van verlies … maar ook van troost en hoop op het ontstaan van nieuwe culturen, nieuwe rituelen, nieuwe herinneringen en nieuwe werelden in de toekomst.

Land’s End?

Ieder einde kan ook een nieuw begin inluiden.

SET#NET is een netwerk van kunstenaars. Zij exposeren regelmatig samen en maken (ruimtelijk) werk, speciaal voor de plek waar de tentoonstelling plaatsvindt. Ook voor de tentoonstelling Land’s End? in Kunsthal45 hebben de kunstenaars nieuw werk gemaakt. Daarnaast zijn er enkele gastkunstenaars uitgenodigd om een werk te exposeren. Het thema Land’s End? is dit keer ingegeven door de ligging van de stad waar we te gast zijn: Den Helder.

Er is een grote diversiteit aan werk ontstaan, zowel inhoudelijk als visueel: er zijn installaties, sculpturen, schilderingen, tekeningen en films te zien.

ON THE EDGE OF THE WORLD

Arctische volkeren

De Boerjaten – Itelmenen – Tataren – Pomoren – Tsjoektsjen – Ketten – Selkoepen – Nanai – Evenken – Circassiërs – Tsjerkessen – Chakassen – Tsjoevasjen – Gagaoezen – Aleoeten – Inupiaq – Nenets – Joepiken – Kutchin – Tsjoevanen – Samen – Inuit etc…

Er leven vier miljoen mensen in het Arctische deel van de wereld, waarvan ongeveer de helft in Rusland. Behalve de landgrens is er ook de grens van Google, tot waar loopt Google Maps?

Ik reis met Google door deze streken en ontdek wat er zich afspeelt in deze wereld.
Er is een hoop aan de hand door de opwarming van de aarde en in Rusland kom je op de meest bizarre plekken, onaangenaam, uitgewoond, industrieel en vergaan.

De tradities sterven uit zoals ook bij inheemse volken in de rest van de wereld. Het ijs smelt, daardoor kunnen traditionele werkzaamheden niet meer goed worden uitgevoerd. Het ijs verandert, geeft geen richting meer aan. IJsberen komen naar de dorpen op zoek naar eten. Walrussen storten zich van de rotsen en vallen dood neer. De toekomst is onzeker.

Het onderzoek vat ik samen in één beeld. Ik maak vaak gebruik van patronen als verbindend element en symbool van traditie, van wat verloren gaat. Tegelijkertijd biedt de afbraak van tradities ook nieuwe mogelijkheden. Het beeld moet ook ruimte bieden.